Ще в 1996 року Андрій приступив до І-шого Причастя в Івано-Франківську в парафії Христа-Царя Всесвіту. Пізніше, відчуваючи глибоку духовну потребу в 2005 році Андрій розпочав навчання у Вищій Духовній Семінарії Римо-католицького обряду в Брюховичах Львівської області. Закінчивши 4 курс, у червні 2010 року він залишив навчання в семінарії. Далі працював по можливості, роздумував над своїм покликанням та записував власні вірші.

У вирі подій 2013 року, 2 грудня Андрій без роздумів поїхав у Київ на Майдан. Практично усю революцію він провів у столиці, поруч зі всіма українцями які прагнули справедливих перемін. Цей час неабияк надихнув Андрія у тому, що для майбутнього країни найперше кожний повинен запитати себе, про свій вклад. Він пройшов горнило вуличних зіткнень 18-20 лютого 2014 року, а з перших днів війни брав участь у бойових діях на Донбасі у складі Українського добровольчого корпусу.

12 жовтня 2014 року Андрій вінчався з Олександрою Гончарук в Греко-Католицькій церкві в Покровську на базі ДУК ПС в Дніпропетровській області. Шлюб уділив Головний капелан 5-го Окремого Батальйону Добровольчого Українського Корпусу "Правий Сектор" о. Петро. 27 травня 2015 року у Андрія народилась донечка Надійка.

Із позивним «Спікер» Андрій був керівником штурмового блоку «Черепахи» добровольчого українського корпусу «Правий сектор». Його шлях обірвався 16 січня 2018 року в Авдіївці, на передовій Визвольної війни.

PL: Andrzej Witwicki

Andrzej Witwicki – urodził się w naszym mieście bardzo symbolicznie, w przededniu Nowego Roku,  31 grudnia 1987 roku. Matka Tetiana wychowywała go samodzielnie, przy pomocy babci i cioci. Andrzej rusł  miękim i wrażliwym chłopcem. W 1994 roku Andrzej poszedł do 1 klasy Ogólnokształcącej Szkoły Średniej nr 14 z polskim językiem nauczania, a w 2000 roku przeszedł do Ogólnokształcącej Szkoły Średniej nr 3 do klasy z polskim językiem nauczania, którą skończył w 2005 roku.

W 1996 roku Andrzej przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej w Parafii Chrystusa Króla w Iwano-Frankiwsku. Później, odczuwając głęboką potrzebę duchowną w 2005 roku Andrzej rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Lwowskiej w Brzuchowicach. Ukończywszy czwarty rok studiów, w czerwcu 2010 roku opóścił seminarium. Później w miarę możliwości pracował, rozmyślając o swoim powołaniu i zapisując własne wiersze.

W toku wydarzeń 2013 roku, 2 grudnia Andrzej bez chwili wahania pojechał na Majdan do Kijowa. Praktycznie całą Rewolucję przebywał w stolicy razem ze wszystkimi Ukraińcami, którzy pragnęli sprawiedliwych zmian. Ten okres niezwykle inspirował Andrzeja do myśli, że każdy powinien zapytać siebie o własnym wkładzie dla przyszłości państwa. On przeszedł przez uliczne walki 18-20 lutego 2014 roku i od pierwszych dni brał aktywny udział wojnie na Donbasie  w składzie Ukraińskiego Ochotniczego Korpusu.

12 października 2014 roku Andrzej Witwicki wziął ślub z Aleksadrą Honczaruk w Grecko-katolickiej cerkwi w Pokrowsku na bazie Ochotniczego Ukraińskiego Korpusu “Prawy Sektor” w obwodzie Dniepropetrowskim. Ślubu udzielił o. Piotr Starszy kapelan 5-go Oddzielnego Batalionu Ochotniczego Ukraińskiego Korpusu “Prawy Sektor”. 27 maja 2015 roku urodziła się córeczka - Nadijka.

«Speaker» tak nazywali go przyjaciele, był kierownikiem szturmowej jednostki «Czerepachy» (Żółwie) Ochotniczego Ukraińskiego Korpusu “Prawy Sektor». Andrzej zginął 16 stycznia 2018 roku w Awdijiwce w sercu Wyzwoleńczej wojny.